GÜLME KOMŞUNA
Kuş gagasıyla aslanı kovaladı.
Can bu tatlı yanmasın aman. Aslan kaçarken kızdı kediye, Gülüp duruyordu ne diye? Kedinin kuyruğunu ısırdı bir fare, Miyavladı bizimki can havliyle. Düştü kendi derdine yandı ateşine. Eşek anırarak gülümsedi kedinin gidişine. Eşek arısı vızıldayarak daldı kulağının içine. Bizimki yerinde duramadı,başladı tepinmeye. Sahibi kızdı,sinirlendi kalktı dövmeye. Kurbağa sıçraya sıçraya koştu eşeğin halini görmeye. Bu böyle sürer gider iyice biline. Gerek var mı kurbağaya ne oldu diye? Öyle herkesin başına gelenlere gülene , Gülme komşuna gelir başına,dene. |