VAPURDA Kİ KADIN
İçine deniz sinmeli martı seslerinin
Elinde avuçları yeni terlemiş bir kitap Güzel havadan istifade atladı vapura İnsan iki yakalı dalmalıymış hayata Kollarını vapurun eskimiş demirlerine dayadı kadın Adam bir ara kaldırıp başını baktı kadına Kadın şehri süzüyor habersizdi mutlaka Onu boynunda ki siyah lekeden tanıdı Adam kalktı yerinden ve incitmeden saçlarını Kadına bir şeyler fısıldadı Bundan çok daha önceleri olmalıydı "Zaman ne de çabuk geçiyor" diyordu Kadın öylece adamı bir müddet dinledi Sonra aldırmadan adımlarda ki mırıldanmalara Gittikçe küçüldü, küçüldü ve kayboldu gözden Adam kalabalığı yararak baktı ve son defa yutkundu kadının ardından Özkan Çalış |