ARAFTA ASIK
Asigin gözleri gercekten kör oluyor !
Güne bakan cicegi misali , Yönünü tek sevdigine dönüyor Dünyaya gözlerini kapatiyor. Kiskancliklar elde biriksede , Özlemle onlari besliyor Ardindan baslamadan süpheler Kendine gelip yeniden denize savuruyor. Sevdiginden ötesini ,var etmeye calisiyor. Belkide , "O" göründügü kadar farkedemiyor Asik aklina söz mü ettirir! Ona durmadan surat asiyor. Koskoca bir aski hic ugruna yakarken, Üstelikte bunu bile ,bile , Yinede "O" yanginin dumaninda Döne döne onu ariyor. Ve arafta kalan seven ; Ne sükuneti! Ne de !haykiracak cesareti kendinde buluyor. Cöl sicaginda kalmiscasina , damla damla eriyor. Sonucta her seni seviyorum diyene degil , Yinede , yüreginin sectigine kaniyor... Nuran KARACA ..27,6 2012..saat 16 20 |
Kutluyorum harika şiirinizi
Saygı, selam ile