Yüreğim Sen KokuyorGittiğin günden beri özlemim gemlenmiyor Ne zaman döneceksin yüreğim sen kokuyor Göz göz oldu yareler bir türlü emlenmiyor Hasret haramileri kalbime gam sokuyor İçimde tufan oldu ilk bakış ilk heyecan “Gelir bir gün” diyerek teselli buluyorum Tahammülüm tükendi ne olur bekletme can Bak işte yine sensiz yokluğu soluyorum Kolay mı sanıyorsun kat edip kulvarları Zaman anaforunda akla karayı seçmek Al aşağı edince Çin Seddi duvarları Kıldan ince kılıçtan keskin köprüden geçmek İçimde ki arzular baş köşeme kurulur Boğazımda hıçkırık gözümde hayal oynar Boz bulanık ırmaklar söyle ne gün durulur Umudun serabında her an bir pınar kaynar Divane bakışlarım şafakta kol gezerken Bedenim şöyle böyle yaşamak sa yaşıyor Firkatim vuslatımı birbiriyle özerken Kaynayan ızdırabım kasesinden taşıyor 03.02.2014 Kütahya |
Sayın Hüdai ayrılık zor iş.
Umutsuz ayrılık işkence.
Umutlu ayrılık çile... Var ya: " Çile bülbülüm çileeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee "
Yine de umutsuz ayrılıktan iyidir.
Şiirde umutsuz gördüm ayrılığı.
Güzel sağlam bir heceydi...
Tebrik eder saygılar sunarım.