Yok ki sonrası..
Yazın ortasında tir tir titremekti yokluğun
Ne yana baksam sen Kim bilir kaç kez ter içinde bölündü uykum Başucumdaki su bardağını dudaklarıma götürürken Dişlerimin titreyerek cama çarpması o çıkan ses. Yalnızlığın, terk edilmişliğin sesi Sonra yatakta doğrularak oturuşum Saatlerce tek bir noktaya odaklanan gözlerim Gece lambasını açıp, içinde mutluluğun Milyonlarca örneğini taşıyan resimlerimize bakmam. Sonra yine ıslanan gözler, sonra yine içilen sular, Sonra yine duvarlara bakmalar, sonra yine sen, Sonra yine karanlık, sonra yine hüzün, Sonra yine olmayan yarın, Sonra yine bir türlü doğamayan güneş, Sonra yine dondurucu soğuk, Sonra yine göremediğim gözlerin, Sonra yine bir başıma kalan ben Sonra yine sessizlik, sonra, sonrası yok. Sami Arlan.. |
Sonra yatakta doğrularak oturuşum
Saatlerce tek bir noktaya odaklanan gözlerim
Gece lambasını açıp, içinde mutluluğun
Milyonlarca örneğini taşıyan resimlerimize bakmam
Çok güzeldı kutluyorum dizeleri ve yazan kalemı saygılarımla..