KİMSESİZ MEZARDA SAHİPSİZ ÖLÜ
Sancısı güne düşmüş bir sürgünün
Istırabını kaldıracak yürek yok bende Kelepçeli ellerim Ayaklarım pranga da Dilim lâl Vazgeçtim kimsesizliğinden bu aşkın Gel yüreğimin kıyısında ki gölgeye O söğüdün altında kürelenmiş öbeğe Bir taş dik de Kimsesizliğim Sahipsizliğim bitsin! Fuat Yılmaz |