Yeni yaşamlar..
Çığlık atacağız kendi kendimize
Gördüklerimize, dokunduklarımıza, Yürüdüğümüz yolların karamsarlığına Şu cümleyi tekrarlayacağız Ya beni benden al ya da geri ver bana Bütün küflenmiş yalnızlıklarımı susacağız Kimsenin duymadığının bilincine vararak susacağız Ne biz kalmış olacağız, Nede parçalara bölünmüş olacağız. Sevemediğimiz her şeyle Yaşamın telaşına karışacağız Konuşmak isterken susmak, Susmak isterken konuşmak Anlatmak ama anlatacak sözleri bulamamak, Kifayetsiz kalan sözcüklerden anlamlar türetmek Kör, sağır bir yalnızlık hissiyatıyla bölünmek ikiye, Kalmak arada hayat ve ölüm arasında ki o hassas noktada. Ne desem yeri dolmayacak olan terk edişlerin Virane sokakların da dolaşmak yetmeyecek bizlere Avutmayacak bedenlerimizi hiç bir sevişme Hiç bir yeni nefes seni bana, beni sana getirmeyecek Kimse bıraktığımız boşlukları doldurmayacak Eksik kalacak hep yarın ve yarına dair olan her şey de Elbet ki gülümseyecek hayat, Soluksuz akıp giden adına zaman denen Bu kavram unutturacak yarınlarda geçmişi Bize bir nebzede olsa ve kanatmayacak yaraları Ama hep izler aratacak ve anımsatacak. Birazda kendinden bir yetişme telâşesin de ki hayattan Ama yaşıyor olacağız Gideni geride bırakmayı öğrenmiş olacağız, Birbirimizi özlerken yaşamayı da öğreneceğiz Hayat gidenin arkasından Yas tutulmayacak kadar acımasız Aktığını anladığımızda geç kalmammış olmayı dileyeceğiz Gelecek zaman avuntularından kendimize Yeni yaşamlar türeteceğiz Gülümseyeceğiz, gülümseteceğiz Seveceğiz, sevileceğiz. Sami Arlan.. |