Ölümü düşünmek...
Ölümü düşündüm bu gece sensiz
Ölümü düşündüm üryan bedenle Kendimi denedim kaldım nefessiz Çırılçıplak bir kefenlik tenimle Odama tabutum dedim inandım Başımı vurmaya lehim eksikti Kendi cenazeme kendim ağladım Nefesim sıklaştı kesik,kesikti Gözümü kapatıp sesler dinledim Etrafımda fısıltılar çoğaldı Yoksa...gerçekten mi ölen ben idim Sızladı yüreğim içim dağladı Uykuya doyumca dalmaya korktum Ya gerçek olursa ...diyerek düşüm Bu dünyada ben ki zaten bir yokum Uzakta sayılmaz büyük değişim Geceyi böylece uykusuz geçtim Saatimin zili beni uyardı Yeniden hayata döndüm,değiştim Aynada gördüm ki saçım ağardı Saatlerce sokak,sokak dolaştım Neyidi son demi elimde kalan Kendi düşüncemle kendimi aştım Bir HİÇ imiş kalan...bana son anda |
önemli olan ölü düşünüp hayatımıza düzen vermektir
çalışmanızı kutlar selam larımla