Ceketini Giymemiş Yalnızlık . . !Evet .. Yazmaya Başlıyorum ! Belki de bu bir mola , Uzun yolculukların ardından verilmiş Kısacık bir ara … Boş Sokaklar … Üzerime sinmiş yağmurlar Sırtımda ıslak , ağır bir ceket … Rengi Siyah … İçindeki beden beyazdan bozma kırmızı … Belki de karıncalanmış görüş İnsanlar var etrafımda Tam tanımı belirsiz Eşittir = Yalnızlık Soğuk … Belki de ‘’ kıyamet ‘’ Uçsuz bucaksız bir tarifsizlik… Yaralar kan revan .. Düzelmesini beklediğiniz bir an vardır ‘’ muhakkak ‘’ .. Zebanilerle yapılan pazarlıklar Kocaman sopalar … Cadı fısıltıları … Işık giderek azalıyor Umut çok uzak … Düşünmekten yorgunum Düşüyorum … Hadi Uzatsın Elini En yakınımda kim varsa …. ! EG 13-01-08 00:13 |
Sevgiler ...