CANIMDA CANSINbir çift göz kırpıyor belli belirsiz karanlığın ortasından korkularımla bir kez daha yüzleşiyorum sanki biri düşecekmiş gibi tavan arasından yatağımdan korkuyla uyanıyorum kulak kabartıyorum sesin geldiği yöne usulca gidiyorum sesin geldiği yere derin bir oh çekiyorum meğer açık kalan musluktan damlayan su tanecikleriymiş beni korkutan öyle bir ses çıkıyordu ki gecenin bir vakti çınlıyordu kulaklarımda içime işlemişti yaşananlar beynim durmuş allak bullak olmuştum bir de üstüne üstlük senle olan korkularım eklenmişti söyle bana içimde ki gizemlerin sahibi mevsimler mi suçlu yoksa sen mi yandı yüreğim sana alıştım nasılsa karanlıklara güneş yüzü görmeyen zindanlarda dağılsın artık kara bulutlar ayın şavkından çık usulca bak görüyorum sulietini soluyorum seni tıpkı ilk günkü gibi yalancı bir rüya olmasın yaşananlar tahammülüm yok sensizliğe seni öyle çok sevdim ki canımda cansın kanımda ki son damlasın... Refik 25.01.2014 İstanbul |
Yaşaması güzel
Firak girince araya
Insanı üzer .
Hoşça kal dost kalem