SUÇLU YASAKLAR
idamın eşiğine gelmiş andım
son arzum yokmuş sandım bir ip gerdiler gökyüzünden yere attılar ruhumu benden aklım meydancı çıktı bu yüzden dilim caydı kalbim firari sanıktı bir dakika demeye söz kalmadı donuk bakışların abdal sahnesi düştü ve düştüğü yerde vuruldu asi bir nedense sonucu ölümdü adı yok bir semtte bulundular bir mezarı yoktu tarih atamadılar bilmem günahı neydi o vakitler mahkum eden suçlu yasaklar |