Zinciri kıramıyor..
Gecenin saatinde deli miyim neyim bilmiyorum
Ancak yazmak geldi sana dair her şeyi Yazmak geldi içimden, biliyorum her şey zamansızdı Bizim için ben ne zaman ellerimi uzatsam sana Her seferinde bir cam kırıklığı ile kesilmiştim Kanaması durmamıştı hayatımızın Bir şeyler için uğraşsak bile her seferinde Yolumuz ayrılığa takılmıştı Neden bilmiyorum neden demeyi de sevmiyorum. Sorgusuz, sualsiz sevdim, karşılık beklememiştim Bu aşkın büyüsüne böylesine kapılacağımı bilemedim Uzun zaman olmuştu gözlerinde kendimi görmeyeli Belki de saçmaladım, sevgide tutkulu bir saçmalamaydı Bağlanmıştım sevgine sana, sonraları her seferinde Gözleri kör olan ben, senin duvarlarına çarptığımda Ayılmaya başlamıştım, ya da canım yanmıştı. Deli gibi severken bu ayrılık bizim için demiştin Ayrılığın sonbaharında gözlerime Kör olmayı emredercesine git git artık Ellerimi tutma bana dokunma beni kendine bağlama Sonunu bilmediğimiz bir hikaye ye sürükleme demiştin. Oysa ben seni severken aklımdan Sadece ucunda ne olursa olsun Bu çarpıt hayat hikayesinin, hepsine rest çekip Bir roman ya da bir hayalperestin sayfalarından Sana aşk ısmarlamıştım, senin anlayacağın Senin için ölmek var dönmek yok demiştim. Ben çok hayal kuran ya da bunun gibi Saçmalıklar yapacak biri değilim Kendime göre karakterime göre gerçekten Çokta kendimi saklayan yaralarını içine gömen Fakat yüzü hep insanlara gülen biriyim Beni tanıdığına eminim, ya da umuyorum Sensizliğin ne kadar acı verdiğini inan tarif et deseler Sanırım edemem kelimelerim yetersiz kalıyor Dudağıma prangalar vurmuşlarcasına Dilim bir türlü bu zinciri kıramıyor. Sami Arlan.. |