AB-I HARABAT
Bu suyu içen bin yıl ölümsüz,
Akıllan ey ölümsüzlerin ölümlüsü. Aşk’a istekli fakat gönülsüz, Biz için aşk gönülsüzlüğe gönüllü. Güneş örter çehreni ışığı ile, Ab-ı revan halim akan sicm ile. Dil doğru söyler akıl zikirde, Bir doğru çıkmaz mı fikrinden ? Ağuş’umu açtım gel be hatun, Hazinesini dağıtsın bu Kârun. Dün, bugün, hangi an bulunur ? Benim ol, gel, gelme veyahut. -Dildâr |