Ya bir düşüysem ötekinin.
Ben adı ölüm kokan yalnızlık;
Ben nefretin taş kesmiş hiçliği Önündeyim yaşamın mesafelerce Titrektir Korkaktır mesafeler Gel deliliğimin ateşten büyücüsü Donat ruhumun boşluğunu Kurtar düşlerimi boğuşmalardan Ölçüsü ol yaşamımın Savur at beni uçurumlarına Kokusunu yitirmiş bir çiçeğim Yolun beni Yolun sonunda da olsam Pembe kanatlarım kesiliyor birer birer Uçuşlarım nefret dolu Hep tetikte gözlerim Kendimi arıyorum kırık kadehlerde Acıyı içiyorum bile bile Nerede o bebek sevdamın umut veren melekleri ? Nerede uçurum çiçeklerin ? Taş kesmiş yüreğim Bir düşsem sarsılacak dünya Ya bir düşüysem ötekinin Olsun Üşüyorum az kaldı Hazırla kendini sevdam Bir oyundayım Ben Hilesizliği seçiyorum bile bile Bile bile Kayıyorum uçurumlarında Recep Yeşil Ataköy... |
kaleminiz daim olsun