Gidişinle imtihan edilecek kadar çok sevmedim seni.
Bunu hakketti mi yüreğin bilmiyorum.
Bu aşkta hüküm verildi.
Mutluluğum bir gece apar topar sürgün edildi.
Sana beraat verenler beni mahkum etti.
Temyize gitti gururum.
Suçsuzum dediğim halde dinlemedler beni.
Ve gözlerine baka baka kırdılar kalemimi.
Ayaklandı güzel olan ne varsa.
Yürüdüler üstüne.
Galip çıkan sen oldun yine.
İhanetinden bir ip yapıldı.
Astılar sevdayı bir gece yarısı.
Herkes uyurken bu koca şehirde.
Sessiz sedasız gerçekleştirildi infaz.
Yas ilan edildi tüm dünyada.
Tüm kanallar alt yazı geçti.
Evren sessizliğe boğuldu.
Herkes seni konuşuyordu.
Seninse ağzın açılmıyordu.
Sen güçlüydün hiç olmadığın kadar.
Yalanları almıştın yanına.
Kötü olan ne varsa senin safındaydı.
İyiye dair herşey yok edilmişti.
Yalnızdım ben.
Çaresizdim bitkindim birazda.
Dünya üzerime yıkılmıştı sanki.
En zayıf noktamdan yakalamıştın.
Başarmıştın işte gururluydun.
Ne başlangıcı ne sonu belli değildi bunun.
Adına sevda diyenler bile inanmıyordu.
Gözlerinle cehenneme çevirdiğin hayatım.
Varlığına armağan ediliyordu.
Ve bir hayat uğruna heba ediliyordu.
Solum feryat ederken avazı çıktığınca.
Sağım beddua ediyordu soluma.
Sol yanımın hatasını bütün organlarım çekiyordu suçsuzca...
Kurunun yanında her şey yanıyordu acımasızca...