Kölesiyim Sevdamın
Ses yok;
günde-gecede sükût ser-sefil dolaşıyorum. Yollar uzadıkça uzuyor. Bir sert rüzgâr sanırım gurbet burcundan esiyor... Gittin gideli vurgun yemiş gibiyim. Denizler kurudu yıldızlar parlamaz oldu. Ektiğimiz fideler kurudu aşk meleğimizin kanadı kırıldı yoksun... Dağınık duygularla sensiz bıraktığın sevdamın kölesiyim hâlâ. Sen yoksun ya, yüreğime ateş mi düştü, kar mı yağıyor anlayamıyorum... İstanbul FOTOĞRAF: Serap TARDÜ |