YOLCULUK DESTANI
Bir kış günü çıktık dostu görmeye
Kesti beyaz afet yolumuz bizim Nasip olmadı ki kardeş varmaya Sanki zehir oldu balımız bizim Dediler buranın şah melek adı Vallahi verdi bak tam kelek tadı Çalışmaz araba tuttu inadı Ne olur bilmem ki halimiz bizim Üşüdü ayaklar eller sızılar Gözümün önünden geçer kuzular Eger yazılmışsa böyle yazılar Herhalde bulunur ölümüz bizim Yaktı ayaz kulaklarım kavruldu Esti rüzğar kar yüzüme savruldu Sanki dünya alttan üste devrildi Kırıldı kaç yerden dalımız bizim Elde bidon yolda mazot ararız Her geçene yakın petrol sorarız Bu gidişle biraz sonra donarız Kar beyaza döner alımız bizim Biraz yürüdükte petrolü gördük Koşuştuk sevinçle içeri girdik Koca bir sahana yumurta kırdık Yemeye çalışmaz kolumuz bizim Arıkanım diyor böyle çileli Yolculuk yapmadım bildim bileli Mahsur kaldık yolda uzun süreli Yoktu sırtımızda çulumuz bizim Kesti beyaz afet yolumuz bizim |