SENİN..
SENİN
Benim unutamadıklarım vardı bu güçsüz yüreğime inat, Söyleyemediklerim vardı boğazımda düğümlenen Belki de hiç hak etmeyenime ithaf.. Heveslerim vardı yastık altında sakladığım, Korkarak, Hiç kimselerime adanmış.. Lime lime olmuş düşlerim de cabası, İşin mağrur tarafı, Bütün çıkmazlara gebe bendim.. Sonra sen geldin bir yağmur sonrası, Gördüğüm en güzel gökkuşağıydın Öylesine özlenen.. Bekledim,baktım,düşündüm bir zaman… Ne zaman gidecektin ki sen acaba? Hep gitmezler miydi bu rengarenk şeyler? Hep terk etmezler miydi gülümsettiği yüzleri? Doğanın kanunu buydu karşı gelmek kimdim ki düşecekti benim gibi bir zavallıya? Ama sen gitmedin,sen bir ilktin.. Ve ben, Her şeyi unuttum, Mezarları hazırken öylece kurban ettim, Unutamadıklarımı arsız bir gecede.. Heveslerin ibresi sana dönük çoktan, Sen düşlerime yama misali, Çıkmazlarım birer hayal olmuş, Şimdi ben yalnızca umutlara gebe.. Yalnızca senin.. |