KIŞ AYI.
KAR KIŞ
Baharı beklerken üşüttün bizi Yağdıkça üstüne yağasın gelir Bilmem kime edeyim bu nazı İnsan olsan düğesim gelir Eritmek düşünmez ekler üstüne Zülüm oldu kar bize kastı ne Evden eve gidilmiyor dostuma Bir güneş olup doğasım gelir Çoklar azaldı azlar da hiç kalmadı Kış ayında hiç yüzümüz gülmedi Tanrıya yalvardık derman olmadı Bu garip halime gülesim gelir Mart ayı da cıvıtmaya başladı Kendini bilirse bu yıl iyide kışladı Saman saçkı yavaş yavaş boşladı Yem olup çuvala giresim gelir Hacı gürbüz. 30 03 2012 |