OLURSUN
Kırılırsa gönül çarkın
Kalırmı ölüden farkın Gülmüyorsa kara bahtın Lal’a dönmüş dil olursun Ömrünü bitirsen yolunda Hasretlik her adımında Ötmez ise bülbül dalında Susuz kalmış gül olursun Kadri kıymeti bilinmeyen Göz yaşları silinmeyen Cevabı hiç verilmeyen Mektuplara pul olursun Sevda yükünü taşıyan Temmuz ayında üşüyen Hep hüzün ile yaşayan Kervan geçmez çöl olursun Razı olmaz’ki kulundan Ayrılırsa hâk yolundan İbret almaz’san ölümden Bahtı kara kul olursun Mehmet Dağal bak dünlere Güle ağlaya bu günlere Razı olmaz’san kadere Dertli saz’da tel olursun Mehemet Dağal... |