Kirpiklerinde buz tutmuş hayallerim
silemedim hava soğudu artık
ıslanmış gözlerim
kimse bilemedi kimi sevdiğimi
yüreğimde bir alev
yandıkça içimi yaktı
kaydı deniz ayağımdan
kumlar üstüne yığıldım
sen hayatımdan gittiğin zaman
üzüntüden nereye gidiyor
biliyor musun ayaklarım
param parça yüreğim
darmadağın saçlarım
sakal saça karışmış
gönlüm yalnızlığa alışmamış
yaşam kolay mi dersin
nasıl yaşarsın sen
nerede uyursun
neler yersin
nasıl bir insansın sen
diye sordun mu bir kez
buna yaşamak mi diyorsun
artık bitti diyorsun
gidiyor musun
ama ben silmedim silemedim
anlıyor musun silemedim
nasıl silersin kendinden beni
ben silemedim

beyaz defter gibi ruhun
izi kaldı dudaklarımda
hasret kokan nefesin
hala durur gönül yapraklarımda
ben ilk kez sevdiğim birini
nasıl unutabilirim
ilk göz ağrım
umut çiçeğim
göz nurum
geleceğim
bebeğim
baharlarımın kelebeği
ama gerçekten sevdim
kimseye göstermedim
sevgiyi senden başka
hiç sevemedim ki
ne var sende
onu asla bilemedim
ama ben silmedim silemedim
anlıyor musun silemedim
ne kendimi bu sevdadan
ne de seni
silemedim

Behçet Bük
[email protected]