SEN KİM...BEN KİM!
Sen Kafdağı’nın şahı, ben çöllerde sürünen
Sen güneşe nazire, ben geceye bürünen Sen gözleri dolduran, ben mercekle görünen! Zaten ayrı dünyamız , yelden ayrılamayız... Damak tadımız tezat, sen şekersin ben acı Sen al-i cenap zatsın, bense mahlukat-böcü Belliki sen ile ben makasın iki ucu Açılsa da aramız elden ayrılamayız... Sen dağların efkarı, mağrur bakış- baş duman Ben ebegümeciyim güneşten medet uman Sen kaynayan volkan ben, parlayıp sönen saman Sen ilk ben son baharız, yıldan ayrılamayız... Sen ayaklı eğlence, cümbüşler olmaz sensiz Ben bir ıssız dönence fıtratım mahzun- sessiz Kendimi açamayan, sense giyinen bezsiz! Biz bize gidemeyiz, yoldan ayrılamayız... Alkışların fevkinde sen marifet timsali Asgari vasıflardan ben numune misali Feleğin dümeninde kaderimizin salı Geriye dönemeyiz, selden ayrılamayız... Bulem hatun, 4/1/2013, Antalya |
Tebrik ederim.Çok yararlı ve okunası düşünce,duygularla harmanlanmış özel bir şiirdi.Selamlarla.