SABAHA KADAR
Gün doğarken başlasam sana seni anlatmaya
Hiç susmasam, tabiat eşlik etse Kâğıtlara kalemlerim yazsa Seninle olsam sabaha kadar Yüreğimi alsan avuçlara Sonbahar yağmurları hüzün dökse Yollarında uzun köprüler oluştursa Seninle olsam sabaha kadar İlkbahar kahvaltısına oturalım Ekmeğime sürsen, çayı ben doldursam Bu ana şahitlik etse melekler Seninle olsam sabaha kadar Rüyalar içinde katman oluştursan Her rüyada bir daha mutlu olsan Gerekirse hiç uyanmasan Seninle olsam sabaha kadar Arkamda bıraktım sevdiklerimi Sert rüzgârlar dökemedi gözyaşlarımı Sıcak çöllerde aradım Leyla’mı Seninle olsam sabaha kadar Oğuz Esmer |