Aç öz ( sorgum)Mevsim kış Gün sıcağa Zaman umuda hasret İç ödeme derdinde Bir mazi mavi Çok şer grisi avuçlarım Nedamet sarhoşu us Sun sus bak hasret renk taşıyamıyor yorgun En az benim cihanda Bir tek kum tanesi An açtı gözlerini İftira kalabalıklar içinde karanlıklarda binlerce ateş böceği Nem koku her biri rutubet böceklerine dönmüş Dönmüşüm sırtımı özüme Kimse bakmıyor aynaya Hep karanlıklar maviye bulanmış Her birim masum Hep o öteki Tek ben biliyorum Uyudum geceleri Gözlerim değil Nefsim aç kusurumu sonradan giydim Ve bir ben tek ben suçlu... |
ifadeler şiiri okurken su gibi
takıntısız pürüzsüz satır geçişleri
mükemmel
finişe yaklaştıkca heyecanı artıran
bir paylaşım olmuş
kutlarım şair yüreğini