Yürü ayaklarım yürüYürü ayaklarım yürü. Şu yorgun vücudumla önümde giden gölgemi Al götür, Yavaş, yavaş, elimdeki bastonumla, Hiç değilse, Gideceğim yere kadar zor da gelse sürü. Yürü ayaklarım yürü. Biliyorum yorgunsun ama, yine’ de yürümen gerek Şu yorgun vücudumun ağırlığını çekmen gerek. Biliyorum, Dizlerim zayıf haşlı asta, İşte elime baston, sana güç, Yürü’ ki varayım gideceğim yere, Benim hayatı ölünceye kadar sevmem gerek. Bu vücudu ölünceye kadar taşıman gerek. Yürü ayaklarım yürü. Şimdi yorgunum demenin zamanı değil, Bize bizden başka kimseden fayda yok, Yürü. Sanma ki, vakit benim için daha erken, Sen görmüyorsun amma, Bilesin’ ki bir yerlerden, Yorulup yere düşsün diye, beni gözlüyor azrail. 01 Ocak 2014 Ahmet Yüksel Şanlıer |