Ben mecnun
Merhaba Leyla!
Ben Mecnun! Ben seni asırlarca içimde taşıdım! Cenaze namazım kılındığında bile, safların içinde seni aradım! İnanmıyorsan naaşımı taşıyan tabuta sorabilirsin! İnanmıyorsan mezarımdan öğrenebilirsin! Yoksa beni tanımadın mı? Yapma Leyla! Ben Mecnun! Hani varya! senin için çöllere düşmüştüm! Senin hasretinden deli divaneye dönmüştüm! Senin uğruna canımı vermiştim! Yoksa hala beni tanımadın mı? Olur mu Leyla? Ben Mecnun! Mecnun! Önce ağlattın beni, gözlerimi aldın! Sonra delirttin beni, aklımı aldın! Daha sonraysa öldürdün beni, canımı aldın! Şimdiyse beni tanımadığını söylüyorsun! Peki Leyla... Ben yine de Mecnunum, Artık çöle gidemeceğim, Mezarlığa da dönemeyeceğim, Bundan gayri varsa yer, oraya göç edeceğim, Izdırap çeken ruhumu da, sana emanet edeceğim, Zira o, sensiz nefes alamıyor. Ben gidiyorum Leyla! Güle güle Leyla! Yolun açık olsun Leyla! HARUN TAŞDEMİR 31/12/2013 |
hocam kalemine yüreğinbe sağlık
selamlarımla