Öldürme beni
Sevdayı yükleyip gönül rafıma
Hoşça kal diyerek öldürme beni Hasreti sarıp da sol tarafıma Keder de koyarak öldürme beni Alıştım gidersen canım çok yanar Umudum tükenir yüreğim kanar Yokluğun inan ki canımla sınar Sözünden cayarak öldürme beni Gün gelir senide yakalar bu dert Başına dar gelir yaşadığın yurt İçini kemirir vicdan denen kurt Ahımı duyarak öldürme beni Nuran’ım der benden sana söz gider Ben bir desen gülüm sana yüz gider Yadların dilinden yalan düz gider Ellere uyarak öldürme beni |
ne garip yüreği kör olana değil gözü kör olana acıyoruz
bizimde şu yüreğimizin kör olmadığını nerden biliyoruz
maharet insan gibi yaşamak işte o zaman olmaz körlük
ya rab bizi bizden et bizi senden etme yoksa körleşiyoruz