HANİ SAÇLARIMA TAÇ YAPTIĞIM ...
Bana hep mutlu bir çiçek gibi gelirdi papatya
Ağzımıza sakız olmuştu o günlerde.. Seviyormu sevmiyormu.. Papatya varsa,aşkda vardı... Şehir vardı,hatta istanbul vardı... Basitliğe kaçmayan sadeliği... Kabalığa dönüşmeyen gücü.. Hırsa benzemeyen bir azmi vardı.. Sevmiyorum desede papatya... Sana soranda kabahat ,derken severdik.. Çok geç oldu artık... Hani saçlarıma taç yaptığım.. Düşlerin o yer altı dehlizlerinde.. Bir daha sevişemediğim papatyam.. Mevsim sonbahar, artık soğuk bir kış Karşılıklı oynadık iki yüzlülük hikayesini... Bu toprağın çocuklarını.. Bu toprağın aşklarını... Ve seni kaybettik... BERRİN KORKMAZ |
onca
hiç.
tebrikler.