ÜMİTLERE ÜFLEYEN KADINümitlere üfleyen kadın sigaran mı bitti ? yaşanmışlıklar yaşanmasın diye mi bu korkun ? tut ki sevmişsin beni geceyi şiirle aydınlatıp sabah sıcak bir ekmeği paylaşmışız tamam bırak şimdi yoruldum bırak da uçayım poşet misali çok uzağa gidemem çünkü düşerim yakınına yine yeniden kısır döngülere mandal olmuşum olmazlara aşinayım severse biri beni boşluktayım sanki sevmezse müptela aydınlığa korkağım karanlıkta özgür bazen bir sokak lambasının ışığında hatırlarım bizi bazen isimlerimizi unuturum kendimi yemeye tırnaklarımdan başladım gözlerimi suya yatırıyorum sabah akşam sana bir sır yollamıştım kağıt bir uçakla aşktan demiştin aşktan korkma yaktın o uçağı biz içindeyken .... |