BİZİM ORALARA YAĞMAZ AŞK YAĞMURLARI
Bizim oralara yağmaz aşk yağmurları
susuz bu yazlar şimdi kış geldi yağıyor beyazlar her tarafta çalıyor sazlar yoktur kimim kimsem garibim kimseye kastım şimdi düşlerimi duvara astım hiç mi özlemedin beni hiç mi sevmedin gülmeyen gözlerin vardı bildiğim ışık tutmayan yüreğin ne yana baksam hep aynı kime ne diyeyim bizim oralara yağmaz aşk yağmurları... bir geceye sordum bir de gündüze artık ben de susmayacağım söz size gülmeyen sevdiğim şu yüreğim sensiz kafa tutamam, tutsam da kendime neye yarar içim içime sığmıyor sızlıyor yüreğim sızlıyor sevdiğimse beni anlamıyor artık boşuna hiç mi sevmedin ne kadar çok isterdim sevdiğini öyle çok... bense sevdim öyle sevdim ki tenine bile dokunmadan sevdim seni görmeden duymadan işitmeden sevdim nefesin nefesime sevdim tararken saçlarını bile o güzel kokunu sevdim bazen ağlarken bile benim tutkularım vardı sana olan tertemiz duygu dolu öylesine sevdim bizim oralara yağmaz aşk yağmurları ah ederim nedir benim bu kaderim ne ekmek ne su isterim küçülüyor gözlerim büyüyor hep dertlerim bana uzakta yakında birdir artık koşmaya gerek yok duramam buralarda artık o bir ateş ki hederim belki özlerim ben de giderim bilir misin bizim oralara yağmaz aşk yağmurları Behçet Bük 1648/24.12.2013/Eskişehir |