Agrin
karanlık gözlerin mülteci bir kavmin çığlığıdır
sustur bakışlarını üzerimden Agrin f/ecrinde aşk kanar yollarına mayın çiçekleri düşenmiş gül yüzlüm esmer yüzümün boz -kır kokulu yarası gözlerimden damlayan aşk haresi perçeminden ay şavkır I tanrının alfabesinden harf çalan ahraz bir seyyahın dudağındaki ıslığım kav ’gamı yarına taşıyan rüzgarın rahminde saklanan kırık bir düş ağrısıdır gözlerin müebbet kış cezasına çarptırılan papatyanın seviyorum ’a açılan yaprağından çürük bir ayaz tenimi buz keserken en çok ellerinin sıcaklığını özlüyorum Agrin ecnebi bir türkünün kasıklarından süzülen mavi eteklerine dökülen baharın solgun yüzlü rüzgarını anımsatıyor II b/akışındaki sarışınlık belirgenleşiyor aynadaki kırık yüzümde gerdanına işlenmiş sevdalar düşüyor avuç içlerime ellerim kırılgan mektupların nikotin kokulu tümcelerinde çürürken gözlerinde topluyorum cennetin renklerini Mor sümbüller açıyor dudağında sarı fistanı na konuyor mavi kelebekler ziyan ellerinin ellerime değmediği her an sonra uyanıyorum rüyadan yoksun mayın düşeli yollara düşüyorum ardından karanlığın iz düşümüne düşen gözlerin yol olmuyor çaresizliğime n’olur gitme |
Kutluyorum canı gönülden güzel eserinizi...