Bazen bir suskunluk çöker üzerine
Dolanır diline her şey anlamsızca
Öyle dersin olmaz
Böyle desende dolmaz
Sen hep suçlusundur
Mahkumsun yani
Hayat mahkumu
Çırpınır durursun serçe misali
Göz yaşların damlar yüreğine
Hiç bir şeyini anlatamazsın
Anana babana oğluna kızına
Kendini ifade etmek şöyle dursun
Kendini tanıyamazsın
Haykırmak istersin aslında
Bu ben değilim diye
Nafile
Suçlu ararsın
Çıkar karşına asi biri kusar düşüncelerini
Baştan seversin bu benim diye
Arkana dönüp baktığında kambur kambur üstünde
Silkelenirsin hemen serçe yüreğinle
Aklında bir sürü keşme keş
Halbuki haklısındır
Ama gelde anlat yüreğine
El alem ne deri
Sonra uydurursun kurtulmak için bir sürü bahaneler kendini haklı çıkarmak için
Uydurursun işte sadece haklı olmadığını sende bilirsin
Sen teslim edilmişsindir senden öncekilerce
Yırtamasın
Parçalayamazsın onları
Damlatırsın kanını yüreğine
Devreye hemen girer bir şeyler hayattan öğrendiklerin
En başta el alem ne der
Makamın mevkin gelir ardında
Ye kürküm ye ye dünya
Kartvizitin
Vs vs
Hayat yoktur içinde
Bir suskunluk çöker yine yıllar sonra içine
Keşke
Keşke
Keşke der gidersin hiçliklerinle bilinmezliklere

Recep Yeşil
Ataköy...