Uydurucu Dedemi Hiç GörmedimŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ben doğduktan sonra,36 günlük iken,Hüseyin Cahit Uydurucu dedem, Hakkın rahmetine kavuşmuş.Allah rahmet eylesin.O beni görmüş ama,ben onu göremedim.
Hüseyin Cahit,derlermiş kendisine
Büyük bir önem verirmiş işlerine Haram bir lokma yedirmez,hiç kimseye Hiçbir zaman,hile katmamış eserine. O,çok büyük bir adammış,benim dedem Herkes ondan hep korkarmış,kendisinden O hiçbir zaman,korkmamış birisinden Torunları hep mutluymuş sevgisinden. Birgün müşteri demiş ki,bu dedeme; Bunca zamandır,hayranım işlerine Senin soyadın,olsun mu Uydurucu Su dökemez eline,işinin ustası. Hoşuna gitmiş dedemin,bu soyadı Bunca zamandır yaşıyor,soy ağacı Çok kimseler,alay etse de bu isimden Ben gurur duydum,adımdan ve dedemden. Başka bir Uydurucu yok,bu ülkede Ruhu şad olsun dedemin,cennetinde Dedemi hiç görmedim,bu alemde Bebekken çok severmiş,Ali’yi de... |
Allah rahmet eylesin.
Güzel şiirinizi kutluyorum şair arkadaşım.
Esen kalınız...