Akşamın Hüzün Karanlığı…
Akşamın alaca karanlığı uzaktan görününce
Bir hüzündür ki sarar yeniden o yürekleri gece Hele birde seviyorsa yanıyordur yürek gizlice Durduramaz gönül kalemi yazar durmadan delice Maziyi tarar durur o akıl geçmişten hece hece Sıralanır kelimeler alt alta aynı bir bilmece Gönül sofrasının penceresinden düşer pençe pençe Geride kalanlar aslında sadece bir söylence, Dinlemek mi lazım dinlememek mi o geçmişi sence Başkaldırıp ta bakmalı geleceğine insan bence Kendisini bekleyen yeni yaşantısına ömrünce... 09.12.2013 Ömer Sabri Kurşun |