GEL ARTIK
GEL ARTIK
Daldım bir bahçeye baktım ki gül, Dalında solmuş o güzel gonca gül, El ne derse desin asla tanımaz , Seni arzuluyor bu divane gönül... Gönül senin derdin hiç geçmiyor, Yanıyor dert de ile bir su içmiyor, Ararım ben durmaz seni ararım, Gönül senden başkasına geçmiyor... Yaşamın son deminde bu ömür, Gözleri de sürmeli sanki kömür, Bu can çıkmadan koş gel çabuk, Unutma tanrıdan geldi bu emir... ..... Halit Gülcan Manisa 10.12.2013 12:50 |
Daim olsun kaleminiz.
Sağlıcakla.