DUL BİR KADINAteş sıçradı yanıyor ki başı Kökü tutmadı cılız ağacımın. Toprak inletir sessizdir göz yaşı Yerde sürünen, solan yaprağımın. Yaralı gönlüm dökülür kanlarım Yitik umutla sallanıyor beşik. Yalnız âhıma battı tırnaklarım Hançer di diller, etti delik deşik. Yağ yağmur damlan derdimi eştikçe Göğe tırmanır çağlıyor feryadım. Yüce duygular gün kahbeleştikçe Aşkıma kırgın, ben bana ağladım. Boşa uzanan titreyen ellerim Ki ! nasibini aldı sert kıştan. Ölüm yolunda bitti emellerim Sonsuz bir sabır, istiyorum Hâk’ tan. Soluğumda ki ecel dünle yarın Zikir dilimde silinmiyor adın. Saçın asılır olmayan baharın Kirpiğin de yaş donmuş, DUL BİR KADIN.. Apsuva..Sakarya.. |
su kılıcı tarafından 1/15/2008 11:59:43 PM zamanında düzenlenmiştir.