**MECALİM YETMEDİ**
Mecalim yetmedi benim feleğe
Namerdin elinde koza döndürdü. Benzetti de, sudan çıkmış balığa, Teli yok, mızrapsız saza döndürdü. Hep kuyumu kazmış yüzüme gülen, Dost gibi görünüp aklımı çelen Ne derdim soran var, ne halden bilen Tavuk kümesinde kaza döndürdü. Yıkılmam sanırdım bencillik bu ya Ne uykular böldüm dost diye diye Eyvallahım yoktu ağaya beye Savurdu külümü, toza döndürdü. Bilmem gönlüm neyin diyetin öder Gelen gün şevkimi, neşemi budar Her gün ayrı bir dert, her gün gam keder Yaktı yüreğimi köze döndürdü. Ellere gül düştü, hisseme çalı Meçhule savurdu bahtımın yeli Dört mevsim bilirdim, seneyi yılı Şu koca ömrümü güze döndürdü… İsmail GÜL |
kaleminiz daim olsun.