Ruhum firkatine ramdır, gönül sevdasındadır…Yüreğimde Bir burukluk var Hüzün sağanakları sinemi burkar, Mevsizsiz bir kar suskunluğumu bozar Sessizliğin dirliğinde Ve edebin sahnesinde fersiz gözlerim Figan ederek bakar, merakım artık neye yarar Hali fakirliğime kim meylederek ülfetiyle kalbimi yoklar Kimi Zamanlar akmıyor sular Yalnızlığımı yoklayan esrarlı sağanaklar, Sol yanımı ağrıtan kimi sancılar, bir vakitler Beni benden Alan hınçlar, asabiyet içinde çırpınışlar Ve ne arayışlar, nerde kaldı haykırışlar, atılan Çığlıklar, şimdi refakat ediyor bana fersiz solukalar Kime baksam İçim sızlar, kaybolan yıllar, ihmal edilen Zamanlar aklıma gelir, yüreğimi sessizce burkar Geriye Şimdi ne kalan, Heves hangi nefesi kurtardı, Keyfiyet hesapsız sanıldı yakar Herkes Gelip gidiyor, Bilmem ki neye meylediyor, Vakit içinde ki ölüm kimi bekliyor Güneş Yine sessizliğine çekildi, Tıpkı gözlerimde ki takatsizliği Bir çırpıda önüme serdi, nefesim müddete seslendi Hicran Ruhuma refaakat etti, kalbimin Takati ne kadar sakinleşti,o andan bahsetti İhmal Ettiğim kutlu zamandan hiç Söz etmedi ve hazanı her yanımda aşikar eyledi Babam Ve annem çoktan göçtü Yadettiğim anlar zihnimde belirdi, Keder ne kadar pervasızca ruhumu sendeletti Sanki Artık vakit geldi dedi, ayalim Gözlerimin önünde belirdi, içim nasılda titredi Neden Bu kadar yabancılık sinemde vardı Hani sözü edilen o vuslat dilde mi akaldı Mustafa CİLASUN |
şiirde bunu hakkıyla temsil etmişsiniz mirim
vakti cumalar hayr ola vuslatımız hakikat ile ola...