TAVAN'IN DÜŞÜSiz uyurken o uyanık o hep uyanık. ne düşük vatlı ampulde gözü ne avizede, gökyüzünü gözler düşmüş bir çivi yerine çakarak gözünü. Ve ışıktan çok, bir dal çıtırtısı bekler, bir bulut geçmeye görsün fırtınalar patlar içinde, uçurur evlerin çatılarını kendince. Siz uyurken o uyanık, korkmayın ama düşmanlığı çatıyla onun, araları hep açık benimde, gün yüzü görmeyecek mi şu zavallı tavan? Ah bir kasırga kopsa şimdi, uçursa çatıları yalancıktan. tavan çatıya sordu ‘ne görüyorsun’ ‘hiç’ dedi çatı. |
Kutluyorum yüreğinizi.