Ve bir tanem...
İlk bahar sevişmelerindeydik yaşamın bir de baktımki hayat birden güze çaldı rengini
Sarı gri Yaprak dökümü gibi Hani; Benim gibi Deli poyraz eserken kırağı vurmuş Meşe yaprağı sallanırya dalında İşte Öyle Evet aslında Sonbahar Sevişmeleriydi Ve ben seni sevip hissetmem için seni sahiplenmem gerekmiyor artık Düşünüyorumda kendimce Yanımda olmasan da seni hissediyorum seni hissettiğim kadar seninle oluyorum baştanbaşa sen oluyorum Dokunamasamda Nefesin nefesime vurmasada Ben her zaman senleşiyorum sende bozkırlarında arafında semalarında İlk kez acı çekmeden özlüyorum seni Sen benim değilmişsin gibi Bunu en çok yalnızlığımda anlıyorum Ve ben diyebilmek istiyorumki İçim sızlasada Aslında söylemek gerek Hemde korkusuzca Acıda olsa Sen seni üzen duyguları kendi karanlığını seviyorsun Sen seni sevenleri sevemiyorsun itiyorsun öteliyorsun Sen imkansızlığı seviyorsun ve imkansızlığın sana çektirdiği acıları Yani ; İmkansızlıkları Seviyorsun Oysa hayat bu değil sevmek bu değil Sen asla birinin sahipleneceği olamazsın izin vermezsin Özlersin ararsın kahrolursun İnadına hep yenilirsin Ve asla sahiplenemezsin birini Sahiplenemezsinde kimseyi Senin sahiplendiğin yalnızca kendi korkuların endişelerin büyüttüğün yalnızlığın O derin kimsesizliğin Yani Birtanem Kendi ürettiğin Kimsesizliğin bana bulaştırdığın kimsesizliğin Sevgi nasıl bulaşıcı ise hüzün ve nefret de öyle bulaşıcı Şimdi kendimde senin izlerini taşıdığımı görüyorum Senin karanlıklarında yüzüyorum Ne kadar kendime kaçsam o kadar seni buluyorum. Ve her seferinde senin boşluğundan semalarından çaresizim kendime Ve kendi çaresizliklerime dönüyorum Sen beni unutmak için savruldukça ben de seni unutmak için kendi acılarıma alışmaya çalışıyorum çalışmalıyımda Biliyorum zor olacak ama başaracağız başlatmayı başardığımız gibi birtanem Sen şimdi o sahte öykülerinde ara yalnızlığını Ancak hayat sahte öykülerde değil yüzleşmekten kaçtığın gerçeklerde Senin gerçeklerin kaçtığın yaşamında güçsüz yanlarında öfkende inadında sevinçlerinde geçmişinde baştan başa kendinde Korktuğun yaşama dokunuşlarında duygularında Yani; Anadan üryan Bebek Sevdanda Bir kez olsun gir kendi gerçeklerinin ve yenilgilerinin arasına Ve gör kendini yüreğinin aynasında Hani diyordumya Bir Sabah Bakacaksın Bir tanem Ben Yokum Onun içindirki Seni sensiz sevmeye öyle alıştım ki… Artık sensizliği sana tercih eder oldu kalbim Yarattığım masalımsı aşkımın yerine kimseyi koyamaz oldum Ne zaman biri bana açsa yüreğini o derin yaralarım açılıyor önüme Beni bırakıp gittiğinde oluşan yaralar hep kanayacak Hemde dinmemecesine Birimsizce Bitimsizce Ve birtanem Ben seni Sensiz Sevmeye devam edeceğim Recep Yeşil Ataköy... |