MEZESİ OLDUM AŞKIN



Değmiyor ağlamalar gidenlerin ardından
kar kalıyor yanına edenlerin zarından
sırtıma yük ettiğim bedenlerin varından
Yakıyor hayat beni acıya yunar gibi

Pınar olup aksamda dostların bağlarına
Kapılıp düşüyorum dert dolu çığlarına
Oyalanıp işlendim hüzünü tığlarında
Atıldım zarlarında yütüldüm kumar gibi

Ne bağım oldu benim nede bir bağbanım var
Sevgiyi hiç tatmamış gönülde bir hanım var
Yokki servetim mülküm verecek bir canım var
Mezesi oldum aşkın yeşerdim çınar gibi

Gönlümü heba ettim düştüm zaman çarkına
Boşa geçmiş şu ömrüm vardım yeni farkına
Buzlarda eriyorum sürüklenip arkında
Bakıyor sevdiklerim peşimden kınar gibi

HAMİT KARACA 28.11.2013 23:14


Usta kalemi okumak güzeldi haz aldım okurken
Yüreği kalemi alkışlıyorum
____________________________Saygılar