Ecel Yudumladım Sine Gelmedin
Ecel Yudumladım Sine Gelmedin
Yazlarınla; alev alev yakmıştın Sözlerinle; ırmak olup akmıştın Gözlerinle ceylan gibi bakmıştın; Ağladım, seslendim; üne gelmedin. Şafağıma doğup; huzur vermiştin Solmayan gül olup; kalbe girmiştin Zirvesi sen olan, yol göstermiştin Menzili olduğun yöne gelmedin. Yokluğun zehirdir, kaldım kimsesiz Şimdi sinem öksüz, feryadım sessiz Geceler yetimdir, düşlerim sensiz Geceyi geçtim de; güne gelmedin. Elveda demeden nereye gittin Hasret bırakarak bana ne ettin Giderken ardından, dertleri ektin Yalvarıp, yakardım; yine gelmedin. Damarıma dolan; kan olmuştun sen Gönlümdeki sultan, han olmuştun sen Hayatı bulduğum can olmuştun sen Ecel yudumladım; sin’e gelmedin. Kadir Durak lebiderya |
beğeniyle okudum naif şiirinizi
çok güzeldi