ÖLÜM ÜŞÜTÜRSessizlik zılgıt çalar bir kadın ağıt yakar Lâl gönülden gönüle serenad olup taşar Lebinden yüreklere damla damla kan akar Çekilir damarları canı teninden aşar Kızıldan gölgelerin arkasına saklanıp Matemin cilvesiyle karanlıkta aklanıp Gam çeşmesi altında yıkanıp da paklanıp Çıkınca zemheriye buzdan feleği şaşar Yalnızlığa müptelâ gönül onulmaz artık O gül bahçesine ki dönüp banılmaz artık Gerimizde ismimiz gör ki anılmaz artık Sessiz bir gemideyiz üşürse ölüm üşür Gözleri derinleri kulaçlayıp durunca Aşk hançeri gelip de yüreğine vurunca Münker- Nekir sorguda sualleri sorunca Mahşer yerine döner şaşkınca bakar, koşar Bindiler gemilere uzaklara gittiler Gözlerden incileri dizeleyip yittiler Leylâ’nın yüreğini pare pare ettiler Ateş gönüle değil gönüle Leylâ düşer Sündüs ARSLAN AKÇA |