ÖÐRETMENÝM!..
Annemin gözünde adam misali;
Duruyorsam, öðretmenim sen saðol… Yarýnlar uðruna kaðýt, kalemi; Yoruyorsam, öðretmenim sen saðol… Seninle öðrendik, peteði, balý; Seninle öðrendik, çiçeði, dalý; Gönül bahçesinden, goncayý, gülü; Deriyorsam, öðretmenim sen saðol… Öpsem ellerinden hergün hasýlý; Hep sen yetiþtirdin bunca nesili; Ýnanmadan önce, neden, nasýlý; Soruyorsam, öðretmenim sen saðol… Sevmedim sayende cahil kalaný; Harami, hýrsýzý, çarpýp, çalaný; Eðriler içinde doðru olaný; Arýyorsam, öðretmenim sen saðol… Sapmadý ‘gerçek’ten tuttuðum kalem; Eðilmez, bükülmez dilimde kelam; Atamýn önünde minnetle selam; Veriyorsam, öðretmenim sen saðol… Ali ALTINLI – 24/11/2013 Saat: 00:17 |