Ben gülünce gözlerinde gülerdi,
sanki gözlerim gözlerindi öğretmenim.
En soğuk günlerde bakışınla ısınır,
en sıcak günlerde dokunuşunla serinlerdik .
Anemin yaptığı siyah çantayı saklar gibi sakladım
Elimden tutup yazdırdığınız kalemi.Silgim hala ipiyle saklı.
Senden öğrendim öğretmenim,
Dünyanın yuvarlak ve sonsuz olduğunu,
Aynı yürekte taşındığını ölümün ve yaşamın
Başkasında değil kendimde aramam gerektiğini kötülüğün
Senden öğrendim
Senden öğrendim öğretmenim
çıkarsız sevmeyi
Acılar içindeyken her yanım ağız dolusu gülebilmeyi
Gelecek günlerim derdin bize, güneşim, ayım
Parlayın yer yüzünde canım yıldızlarım
Aydınlık yol açın derdin Atatürk’ün izinde
Söz verdim size
yürüyorum Atatürk’ün izinde
Ne kadar ustaydı ellerin okşarken başımızı
bilirdi kırılgan yanlarımızı yüreğin
Hepimizi nasılda kocaman bir yürekle sevdin.
Beni sevdiğin kadar sevdim sizi
Senden öğrendim sevmenin sonunun olmadığını
sevin seve bildiğiniz kadar derdin ya hani
Seviyorum öğretmenim
Seviyorum öğretmenim bu dünyada yaşamayı
İnadına siz olmak istedim
inadına siz ,öğretmenim
Bana,
yaşamayı
hayatı
sevmeyi öğreten öğretmenim
Ellerinizden binlerce kez öperim.
Binlerce kez öperim.....

SADETTİN KÖREMEZLİ
24.10.2013