ANLAMAZDIN...
gözlerinin baharıydım:
üşüyen gönül mevisiminde.. anlamazdın... heryeri alevler sararken: teninde sırılsıklam olurdum.. ve sen yine anlamazdın... saçlarına yıldızlardan papatyalar ekerdim.. sen bilmezdin.. göz çukurlarında tüneller açardım.. ve sen yine anlamazdın... martılar uçuşurken yüreğimin derinliğinde.. gelmelerin dilencisiydim.. ve sen yine anlamazdın.. ruh bedeni zorlarken çıkmalara.. hayat veren suveydandım.. ve sen yine anlamazdın... |