sen beni hiç sevmedin ki ;

ben sevdim seni,sen sevmesen de,
bir çiçek gibi sevdim,koparmaya kıyamadığım,
yüreğime yerleştin,konuk gibi,
gidersin diye bekledim,aşkım oldun...

sen sevmesen de ,ben sevdim ...

bıkmadan sevdim,bıkılmayandın ,

sözcüklerini sevdim,şiirlere,kitaplara yazdığın,
içimde yaşayan,bir acı oldun,
tattıkça,yüreğimi yakan,
yaktıkça,alev gibi saran bir ateş oldun,
sürükledin beni,süründürürcesine...

kopamadım,kopmak istesem de,
vazgeçemedim, vazgeçmek istesem de,

sen beni hiç sevmedin ki;

yazdığın gül şiirlerini sevdim,onlarda kendimi buldum,
seni ağlayan sesimle sevdim,avundum...
seni özleyen ruhumla sevdim,özledim...
seni yalnızlığımla sevdim, yalnızlığım oldun...
seni yıldızlarda sevdim, göz kırpan güzelliklerde...
seni söyleyen şarkılarda sevdim, sözlerini dinledim...
seni kırmızı gülün kokusunda sevdim,senin kokundur diye...

sen beni hiç sevmedin ki;

ben seni böyle sevdim,kocaman yüreğimle...
damarlarımda akan kan gibi,yüreğime aktın,

sevmeyecektin ,neden geldin?
sevmeyecektin ,neden seni seviyorum dedin ?
sevmeyecektin ,neden şiirlerine aldın?
sevmeyecektin, neden hala bendesin...

oysa kalbine almalıydın...

ben seni cümlelerime sığmayan kelimeler kadar sevdim,
ben seni yüreğimdeki çocuk sevinciyle sevdim...

çiçek susuz kalır mı,sen susuz bıraktın...
giderken,iz yaptın içimde...

yüreğimde ızdırap bıraktın,
hançerini saplayıp ta gittin,
ağlayan beni yalnız bıraktın...

sağol...canın sağolsun...!

gül...