ÇOK YALNIZIM
Gözlerden akan, iki damla yaş gibi.
Ayak altında, kalmış ufak taş gibi. Vucudu yok olmuş kuru bir baş gibi Bende şimdi,kimsesiz ve çok yalnızım... Boz bulanık, akıp giden seller gibi. Sararıp solan,hep gonca güller gibi. Bakıma muhtaç,garip yetimler gibi. Bende şimdi kimsesiz ve çok yalnızım... Bir fatihaya, muhtaç ölüler gibi. Dağda çobansız kalmış sürüler gibi. Başını taşa, çalan deliler gibi. Bende şimdi, kimsesiz ve çok yalnızım... TAŞGIN,ım sulara,muhtaç çöller gibi. Baykuş tünemiş, virane köyler gibi. Harabe niçe,içi boş evler gibi. Bende şimdi, kimsesiz ve çok yalnızım... H.S:12 Zekeriya TAŞGIN 18/11/2013 Şiir’in ilk kaleme alınığı Tarih:19/10/1989 |
Severek ve Haz alarak beğendim…
Şiir duygularıyla Kutlarım…
……......................................Saygı ve Selamlar..