ölmeden
ölmeden ölmüşüz biz
beş kala ölüme bakış atmışız içimizde kilere ölmüşüz yinede kavuşamamışız sevgiliye kanat açıp süzülmüşüz gökyüzüne tuzak kurmuşlar canımıza yakmışlar anılarımızı geç anladım ölmeden öldüğümü yinede yıldız serpiştirdim umutlara öldüğüm günde sevmek için seni yalvardım,yakardım yaradana iki yaprak kıpırdadı gecenin karanlığında bakışları konuştu sesizce uyandılar güne kalplerinde sevgi ile sarıldılar umutla güneşe yaş doldu gözlerinde ağlayanlarda güler bir gün elbet biter mutsuzluklar ölür umutsuzluklar gerçek olur mucizeler.. belki ölüyken dirilir yaşarız bizde nazo_50 |
devam güzeldi can yürekli şairem
her zaman eleştiriye açık ol seni daha ileri götürür