İNTİHARIM TEMİZLERBir ur büyür içimde günden güne azarak Bir dert sarar içimi mezarımı kazarak. Gözyaşımı saklarım ele vermem acımı Öyle ki hiçbir şeyde bulamam ilacımı. Sahtedir mutluluğum gülüşlerim yalandır Can evim darmadağın gönül bahçem talandır. Sığamam hiçbir yere vakit gece olunca Yaşadığım her âna gam kasavet dolunca. Yoktur bana teselli çıldıracak olurum Ortalığı ayağa kaldıracak olurum. Başka göz mü dokunur gözlerine yoksa yar? Ben bağrımı açarım kirpiklerin oksa yar. Parmaklarım hasretken saçına yel mi değer? Hercai arzularda zülfüne el mi değer? Kurşundan daha ağır ateşlerden yakıcı En büyük depremlerden daha berbat yıkıcı Kaldıramaz bu yükü yerimde her kim olsa Daha çok acıtmazdı Tanrı canımı alsa. Himmetine muhtacım al bağrına bas beni, Dinsin artık bu acı saç telinle as beni. Nasıl bir uçurum bu; ne sonu var ne dibi Öyle bir yaşamak ki her gün ölüyor gibi. Mümkünmüş ölüyken de nefes alıp yaşamak Mümkünmüş cehennemi yüreğinde taşımak. Hangi yalan avutur hangi bahane gizler? Çektiğim ızdırabı intiharım temizler. Hasan Hüseyin YILMAZ |